Vandaag zetten we alle mama’s in de bloemetjes, en dat verdienen ze. Overal ter wereld cijferen mama’s zich weg voor het welzijn van hun kinderen, hun gezin. Ze geven en geven en geven, omdat ze alleen het beste willen voor hun kroost. Is het wel zo nobel om het welzijn van een ander voor je eigen welzijn te zetten?
Aan elke medaille zitten 2 kanten en ik merk in mij omgeving dat veel vrouwen en mama’s daarmee worstelen. Ik zie vrouwen rondom mij die geven totdat er niets meer overschiet voor zichzelf. Vrouwen die geloven dat het egoïstisch is om zichzelf op de eerste plaats te zetten en de mommy-guilt (schuldgevoel bij mama’s) die opkomt wanneer ze niet hun kind op de eerste plaats zetten. Van waar komen die overtuigingen?
Tussen onze nul en zeven jaar worden wij geprogrammeerd door onze omgeving. Die omgeving zijn ouders, grootouders, broers en zussen, leerkrachten… Iedereen die in contact komt met ons als kind stopt een stukje in ons onderbewustzijn. Als kind kunnen we nog niet rationeel denken, we kunnen niet beslissen of iets goed of slecht is voor ons. We aanvaarden alles wat er rond ons gebeurt, we zijn als het ware een spons en nemen alles op.
We zijn bijvoorbeeld geprogrammeerd om de afwas op een bepaalde manier te doen. Virginia Satir heeft een onderzoek gedaan naar hoe wij de afwas doen. Wist je dat er meer dan 250 verschillende manieren zijn om de afwas te doen? Welke manier is de juiste? Welke manier is “normaal”?
Rond ons zevende levensjaar wordt onze rationele geest gevormd en beginnen we ons vragen stellen. Een kind van zes gelooft nog in Sinterklaas en neemt dit voor waarheid aan, een kind van acht begint zich vragen te stellen en merkt op dat er gaten in de logica van het Sinterklaas-verhaal zitten. “Bij alle kindjes? Op één enkele nacht? Langs de schouw? Ook bij kindjes waar een geen schouw is om naar binnen te komen? Met al die cadeautjes? En dat paard? …”
Wat je in vraag begint te stellen, geloof je niet langer.
Net zoals je ooit geleerd hebt om op een bepaalde manier de afwas te doen, heb je ook geleerd om op een bepaalde manier met jezelf om te gaan. We dragen gewoontes en overtuigingen mee van vier generaties ver, overtuigingen over onszelf en de wereld.
Je spreekt tegen jezelf op de manier die je geleerd hebt van je omgeving. Als jij het lastig hebt met grenzen stellen of jezelf op de eerste plaats te zetten, dan heb je dat waarschijnlijk zo geleerd als kind. We gaan steeds op zoek naar dat wat “bekend” is, dus zul je ook doorheen je verdere leven jezelf niet op de eerste plaats zetten. Als jouw mama je niet geleerd heeft wat zelfliefde is, of om op een liefdevolle manier tegen jezelf te spreken, dan zul je misschien niet weten hoe je dat kunt doen.
Het is niet erg als je niet kunt herinneren vanwaar bepaalde overtuigingen of gewoontes komen, belangrijk is dat je benoemt wat je niet meer wilt en gaat nadenken over hoe je het dan wel zou willen.
Uiteraard willen mama’s het beste voor hun kind!
Maar is het OK dat dit ten koste van zichzelf gaat? Misschien wel, misschien niet.
De belangrijkste vraag die we ons hier kunnen stellen, is: “Welk voorbeeld wil jij geven aan jouw kind?”
Wil je graag dat je kinderen opgroeien met het geloof dat ze anderen voor zichzelf moet plaatsen? Dat het welzijn van anderen belangrijker is dan hun eigen welzijn? Of wil je hen laten opgroeien met de overtuiging dat het OK is om te zorgen voor zichzelf, grenzen te stellen en op te komen voor zichzelf? Wens je voor hen een gezond zelfbeeld, boordevol zelfvertrouwen en zelfliefde?
Ik geloof niet dat mama’s wensen dat hun dochters en zonen opgroeien tot volwassenen die zichzelf afbreken en niet lief kunnen zijn voor zichzelf. Ik geloof wel dat iedereen zijn best doet met het bewustzijn dat hij of zij heeft.
Aangezien we geprogrammeerd zijn met gewoontes en overtuigingen van vier generaties ver, geven wij dit ook door aan onze kinderen. Dit betekent dat alles wat jij niet aanpakt, geef je door aan je kinderen.
Wat wil jij graag doorgeven? Welke waarden en normen, gewoontes en overtuigingen wil jij meegeven aan jouw kind? Welk voorbeeld wil jij graag zijn voor jouw kinderen?
Mogelijks komt nu de stem van je innerlijke criticus op die je naar beneden haalt en die je misschien vertelt dat je een slechte mama bent geweest door zelf niet het beste voorbeeld te zijn. En dat is normaal, onze innerlijke criticus (of egobitch zoals ik haar noem) zoekt altijd naar een stok om te slaan.
Ofwel zegt ze dat je jezelf niet op de eerste plaats moet zetten omdat anderen voor gaan, vooral je kroost, en praat ze je een schuldgevoel aan als je dat toch zou doen. Ofwel komt ze nu keihard uit de hoek met de zever dat je niet je uiterste best zou hebben gedaan. Herkenbaar? Je kunt nooit goed doen voor haar en ze zal steeds een manier vinden om je af te breken.
Dat is hoe ons onderbewustzijn werkt, specifiek onze egobitch die daar woont. Ze zal je steeds onderuit proberen te halen en je te houden op de plaats waar je bent. Ze wil je houden in de mentale gevangenis en maakt je wijs dat je niet kunt ontsnappen. Dit blijft het eeuwige gevecht. Het gevecht tussen je gezin of jezelf op de eerste plaats zetten. (En de daarbij horende schuldgevoelens). Je zult steeds heen en weer geslingerd worden tussen deze emoties en scenario’s, totdat je zegt: “En nu is het genoeg! Nu is het aan mij!”. Totdat je leert omgaan met die egobitch.
Wat zou het met jou doen als je de balans zou vinden tussen tijd voor jezelf en tijd voor je gezin?
Wat zou het met je doen als je die innerlijke rust zou vinden?
Wat zou het met je doen als je zonder schuldgevoel jezelf eens op de eerste plaats zou kunnen zetten?
Wat is het jou waard om te kunnen genieten met volle teugen van wat welverdiende me-time?
Wat is het jou waard om uitgerust en vol energie er opnieuw volledig te kunnen staan voor je gezin?
Een mama die goed in haar vel zit, die zichzelf waardeert en apprecieert, een mama die grenzen stelt en zichzelf af en toe in de watten kan leggen, een mama die de balans gevonden heeft en gelukkig is, is een goeie mama. Want wat je vanbinnen voelt, dat straal je uit, zowel negatief als positief. Wat wil jij uitstralen een doorgeven aan jouw gezin?
Als jij graag wilt leren hoe jij aan het stuur zit van je leven en meer balans wilt, neem dan contact op voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Via deze link ga je naar mijn agenda.
Daar bekijken we waar jij momenteel zit en waar je naartoe wilt, want jij bent het waard om jezelf op de eerste plaats te zetten!
Liefs,
Charlotte
